Selvi Boylu Minaresiyle Servi (Sevlievo) ÇOBANOĞLU CAMİSİ

OLGUNLUK VE NEFSİN ŞERRİ

اللَّهُمَّ أَلْهِمْنِي رُشْدِي، وَأَعِذْنِي مِنْ شَرِّ نَفْسِي

“Allâhümme elhimnî ruşdî ve e‘zınî min şerri nefsî.”

“Allah’ım! Bana doğru olanı ilham et ve beni nefsimin şerrinden koru.”

Büyük muhaddislerden İmam Tirmizî ve başka hadis kaynakları tarafından İmran bin Husayn’den rivayet edilen bir hadis-i şerif bizlere ilginç bir diyalog sunulmuştur. Buna göre, İmran’ın babası Müslüman olmazdan önce Peygamber Efendimizin huzuruna varmış. Rasûlüllah ona hitaben “Ey Husayn! Bugün kaç tanrıya tapıyorsun?” buyurmuştur. O da “Altısı yerde, biri gökte olmak üzere yedi tanrıya” diye cevaplamıştır. Öyleyse “Arzu ve korkuların için onlardan hangisini seçersin?” sorusunu yönelten Peygamberimize “Göktekini!” diye cevaplamış Husayn. Bunun üzerine Allah Rasûlü; “Ey Husayn! Müslüman olmuş olsaydın, sana faydalı iki söz öğretirdim.” buyurmuştur. Kalbi yumuşayan ve İslâm’ın nuruyla aydınlanmaya başlayan Husayn bunun üzerine Peygamber Efendimizin huzurunda İslâm Kabul edip vaadini yerine getirmesi istemiştir. İşte o zaman Muhammed Mustafa (s.a.s.) kendisine şu mübarek sözleri öğretmiştir:  “Allah’ım! Bana doğru olanı ilham et ve beni nefsimin şerrinden koru.”

Neden ibaret bu güzel sözler? Aslında dört beş kelime söz konusu:

Öncelikle Allah’tan rüşt isteme, yani doğru olanı, doğru yolu, hidayeti ilham etmesini, işaret edip göstermesini istemek demektir bu mübarek sözler. Rüşt, yanlışlığın, yoldan çıkmışlığın karşılığıdır. Onun için iyi ile kötüyü tam anlamıyla ayırabilecek çağda olanların rüşt çağında olduğu ifade edilir. Bir de rüştünü ispatlamaktan söz edilir dilimizde. Yani olgunluk, aklını doğru yönde kullanma anlamlarına gelir. Hakikî rüşte ulaşmak ise Allah ve Rasûlüne itaatten geçer. Onlar hakikî mürşiddir. Ayet ve hadisler insanı en güzel bir şekilde irşat eder, doğru ve güzel olana götürür.

Nefis, insanın özbenliği her an insanı kötüye sürükleme potansiyeline sahiptir. Bu özelliği taşıyan nefse, insana kötülüğü emreden mânâsında nefs-i emmâre denir. O yüzden insan her daim kendisini de nefsi de yaratan Allah’a sığınmalı, Ondan yardım dilemelidir. Zira ayette de belirtildiği üzere insanı nefs-i emmâreden, yani ayartıcı nefisten koruyacak olan çok bağışlayıcı ve merhamet sahibi olan Allah’ın merhametidir.

Haydi öyleyse, Allah’a dua edip Onun sonsuz merhametine sığınalım ki, Onun kulu olarak rüştümüzü ispatlayalım!